ای آسمانی تر از یک دل شکسته؛ دل مجنونم راکدام آدینه با ناز نگاهت مجنون تر می کنی ؟ قصه ی غریبی است بی تو عبور کردن از دل جمعه ها . من و ستاره ها یک شب در حضور خدا برای آوردنت خورشید را قربانی کردیم . می دانم می آیی . نذر کرده ام عطر تمام نرگس ها را پیشکش نگاه خسته ات کنم و به شقایق های عالم بگویم : عاشقی کم کنید که آخرین عشق خدایی می آید . افسوس که یک جمعه ی دیگر بدون حضورت گذشت........
روزی تو خواهی آمد از کوچه های دریا.. تا از دلم بشویی غمهای روزگاران!